Geslaagd!

Jaaaa, gisteren kreeg ik dan utieindelijk het verlossend telefoontje dat ik ben geslaagd! Na al die jaren gezwoegd, geleerd en geleed te hebben kan ik dan eindelijk zeggen dat ik de middelbare school heb overleeft. YES! Over ongeveer 3 weken kan ik vrolijk mijn diploma in the pocket steken! Oeeh, That feels good. Maar goed, kijken jullie even mee wat ik al deze jaren heb moeten doorstaan? (En alle andere middelbare scholieren) 

1. De stinkende adem van je geschiedenis leraar. Het liefst bied je hem een pepermuntje aan. Maar je wilt liever niet weer een lesuur buiten het klaslokaal zitten. 
2. En dan komen we gelijk bij punt twee. NABLIJVEN! Je bent net twee minuutjes te laat in de les en je word de volgende dag alweer op het matje geroepen. Het is voorbij! Ik hoef niet meer na te blijven in het zogenaamde zorglokaal. Niet meer kijkenn naar de wijzers die zo ontiegelijk sloom gaan, niet meer kansloos boeken over schrijven uit het jaar 0 of het gezeur aan moeten horen dat er niet gepraat mag worden. 
3. Saaie wiskunde lessen! Gelukkig kon ik dit in het laatste jaar laten vallen. Maar jongens, wat een vreselijk vak! Wat is x keer 2 gedeeld door 6? Eeeeeuhm .Wat? Driehoek ? Geen idee. Ik was vreselijk in wiskunde. Het was een ramp, gaoz, rotzooitje en een paar cijfertjes bij elkaar waar ik niks van begreep. But it's over!
4. De vreselijke klassen foto's. Vooral het pasfototje wat dan bijv. op je schoolpas moest komen te staan. Of waar je ouders dan vrolijk mee gaan pronken door hem in de kast te zetten of nog erger in hun portemonnee.Dan komen ze aan de kassa , betalen ze, en hup daar is die foto van jouw in de eerste. (Ja, die ene waar je nog een bril op had, een puist op je kin en die afgrijselijke pony.)
5. Sportdagen! We hoeven niet meer in de vroegte op om een dag vol sporten tegen moet te gaan. Oke, begrijp me niet verkeerd. Ik vind sporten helemaal niet erg. Maar ik zal je uitleggen hoe de sportdagen gingen: Je word afgeslacht door een paar te fanatieke leerlingen tijdens een potje volleybal en aan het einde komt er ook nog leuk een bal recht tegen je wang. Ja, je snapt hem al. Je mag de hele dag vrolijk met het printje van een volleybal op je hoofd door de schoolgangen lopen. Maar wat nog erger kan zijn is hoe fanatiek de leraren kunnen zijn. Staan ze aan de zijlijn , maar nee, ze staan niet lief ons aan te moedigen. Nee hoor, als je een verkeerde move maakt word je zo uit het team getrokken , mag je leuk op de bank gaan zitten en word de volgende erin gezet. Zolang je maar wint toch?... 

Zo, en dit waren wel de grootste trauma's die ik in deze laatste vier jaar heb opgelopen. Hoe zit het met de andere geslaagde? Hebben jullie nog trauma's opgelopen?  

Dikke zoen,

Renate